Voorwoord

‘Enkel met een toekomstgerichte en aangepaste financiering kunnen we onze kwalitatieve thuisverpleging blijven aanbieden’

In 2023 lag de focus zonder twijfel op de hervorming van het verpleegkundig beroep en op de toenemende confrontatie met een financiering die de lading niet meer dekt.

Thuishospitalisatie, transmurale zorg, geïntegreerde zorg met een toenemende focus op palliatieve en geestelijke gezondheidszorg, betaalbaarheid van zorg, kwaliteit en efficiëntie, continuïteit. Het zijn slechts enkele zaken die aangeven dat er veel verwacht wordt van de eerstelijnszorg en bij uitbreiding de thuisverpleging. Ook de rol en de positie van de thuisverpleegkundige is sterk gewijzigd. Denk maar aan de meer coördinerende en ondersteunende rol van thuisverpleegkundigen in de geïntegreerde zorg, en meer in het bijzonder in een huisartsenpraktijk, het toenemend belang van verpleegposten, van zorg op afstand en de noodzaak van straatverpleging. Samenwerking in de sector, via taakdelegatie, substitutie en subsidiariteit, maar ook multidisciplinaire samenwerking in geïntegreerde zorg en transversale of transmurale zorg vormen hierin belangrijke uitdagingen.

Tegelijk zijn blijvende inspanningen nodig om het verpleegkundig beroep aantrekkelijker te maken. Dat is cruciaal om het nijpende tekort aan competente beroepskrachten het hoofd te bieden, zeker voor thuisverpleegkundigen die vrijwillig kiezen voor het werken in loondienst. Uit intern onderzoek blijkt dat onze medewerkers voor onze organisatie kiezen omwille van de ondersteuning en het duurzaam karakter van de organisatie, maar ook omwille van de organisatorische voordelen, het gevoel van veiligheid, werkzekerheid en het respecteren van de evoluerende arbeidswetgeving voor de gezondheidssector en specifieker de sector thuisverpleging.

2023 was bij uitstek het jaar waarin duidelijk werd dat er zeer dringend nood is aan een toekomstgerichte, aanvullende en aangepaste financiering van de thuisverpleging, zeker voor de diensten die met loontrekkenden werken. Alleen zo kunnen we ook in de toekomst kwalitatieve, continu beschikbare en toegankelijke thuisverpleging blijven aanbieden.

Tegelijk leven we in een context van toenemende digitalisering en technologische ontwikkelingen. Dat biedt ongetwijfeld vele kansen, maar stelt ons ook voor nieuwe uitdagingen en dilemma’s. Het doet ons nadenken over de duurzaamheid en de toekomstbestendigheid van onze organisatie. Innovatie belangt iedereen aan, zowel alle betrokkenen in de zorg (patiënten, cliënten, mantelzorgers, verpleegkundigen, artsen, specialisten, zorgkundigen, verzorgenden, maatschappelijk werkers, paramedici, …) als betrokkenen in het ganse ecosysteem (leveranciers, zorgverzekeraars en de overheid). Voor hen dient er meer ruimte en ondersteuning te komen voor innovatie in de thuisverpleging, o.a. zorg op afstand. Vanuit een geïntegreerde zorgbenadering is de samenwerking met andere settings, o.a. ziekenhuizen en woonzorgcentra, ontzettend belangrijk. Specifiek voor de thuisverpleging is het dagelijks gebruik van de wagen een essentieel onderdeel binnen onze werking. De problematiek van de fiscale, financiële en organisatorische consequenties van de gewenste elektrificatie van een professioneel wagenpark voor non-profitorganisaties (vzw’s) in de gezondheidszorg is voor ons dus prangend.

Op dit eigenste moment is het verkiezingsjaar 2024 op gang getrokken. 9 juni loert al om de hoek en voorstellen komen vanuit alle richtingen op ons af. Dat gezondheidszorg opnieuw een belangrijke plaats zal krijgen in een volgend regeerakkoord is ondertussen duidelijk. Voor het Wit-Gele Kruis mogen vanuit de leerpunten in 2023 deze vijf punten daarin niet ontbreken: een gewijzigde rol en positie van thuisverpleging, een aantrekkelijk beroep voor thuisverpleegkundigen, een financiering die de lading dekt, ruimte voor en ondersteuning van innovatie en elektrificatie van het wagenpark.

Lees hier onze concrete voorstellen en noden meer in detail.

Dirk Broos
Voorzitter Wit-Gele Kruis
van Vlaanderen